Sint Lievensmonstertoren

De Sint-Lievensmonstertoren in Zierikzee werd gebouwd tussen 1454 en 1530 als toren van de kapittelkerk van St. Lieven, oftewel het Sint- Lievensmonster. Het kolossale bouwwerk, opgetrokken uit baksteen en natuursteen, bestaat uit een vierkante romp van twee geledingen met rondom zware steunberen.

Het fundament van deze toren werd gelegd in 1454, naar plannen van de Vlaamse architect Andries I Keldermans. Nadat de bouw enige tijd had stilgelegen, mogelijk vanwege de stadsbrand van 1466, werd vanaf circa 1470 zonder onderbreking verder gebouwd. In 1506 had de toren bijna de huidige hoogte, 50 m (van de geplande 130 m) bereikt. In 1529 maakt kleinzoon Rombout Keldermans een ontwerp voor de balustrade en spits, maar tot de uitvoering daarvan kwam het niet meer. De toren werd voorzien van een houten klokkenhuis met nooddak, dat in 1836 werd vervangen door een flauw hellend tentdak. Herstelwerkzaamheden vonden al plaats in 1695 en nogmaals 1839. De kerk, waarvan de toren altijd los had gestaan, was toen inmiddels verdwenen. In 1832 was deze door brand getroffen en vervolgens gesloopt. Ter plaatse werd in de periode 1835-1848 een kerk in neoclassicistische stijl gebouwd.

In 1879 verzocht de Gemeente Zierikzee aan de Staat om de toren over te nemen, vanwege de hoge financiële lasten. Onder voorwaarde dat de gemeente de helft van de geraamde restauratiekosten voor haar rekening zou nemen, heeft in 1881 de overdracht plaats gevonden. Tussen 1957 en 1972 is de toren gerestaureerd om de oorlogsschade te herstellen. Deze onderneming duurde tot 1972. Hierbij trok men onder andere de bovenzijde van de steunberen opnieuw op en werden vele natuurstenen details hersteld. Bovenop de toren werd een windvaan met scheepje geplaatst. Ter afronding van de restauratie werd op kosten van de staat een plantsoen rond de kerk aangelegd.