De aantrekkingskracht van een huis zit hem in een aantal elementen. Het exterieur, vanzelfsprekend, en de ruimte. Ook locatie is essentieel en vaak speelt de tuin een rol van betekenis. De indeling van een woning kan ideaal zijn, of juist een bron van ergernis. En dan er is nog iets, dat moeilijk in woorden te vatten is: een huis moet ‘voegen’. Het is een gevoel dat je krijgt als je ergens binnenkomt. Je wordt als het ware omarmd door de woning, voelt je er meteen thuis. Je wilt er blijven, en niet meer vertrekken. Het is iets dat geen interieurarchitect of stylist kan creëren; zelfs feng shui heeft daar geen invloed op. De sfeer ontstijgt aan het interieur; wellicht is het iets mystieks of spiritueels, maar die kant wil ik niet op. Wat wel opmerkelijk is: huizen die ‘voegen’, zijn zonder uitzondering huizen die voor langere tijd bewoond zijn (geweest) door dezelfde mensen. Soms zelfs generaties lang; dan weet je helemaal zeker dat het goed zit. Uit een huis dat voegt, wil niemand vertrekken; ze komen dus zelden op de markt.
En dan is daar ineens Malgré Tout aan de Oranje Nassaulaan in Warmond. Het langgerekte en rietgedekte landhuis heeft alles al mee, en biedt evengoed nog een aantal verrassingen. Om te beginnen de ligging: wie vanaf Oegstgeest het waterrijke Warmond binnenrijdt, kan het niet missen: meteen aan de linkerkant zie je ‘het huis met de eenden’ zoals het landhuis door de inwoners van Warmond wel wordt genoemd. Het lijkt op een Drentse boerderij en dat is niet verwonderlijk. Het huis werd in 1913 gebouwd in opdracht van Jan Meddens, die zelf uit het noorden kwam. Hij noemde het huis overigens Meba; een samentrekking van zijn achternaam en die van zijn vrouw, Elisabeth Louisa Alphonsa Maria Bakker. Het kinderloze echtpaar woonde er tientallen jaren met veel plezier. Zijn neef, Jan Giesbers, volgde deze Jan Meddens niet alleen zakelijk op – ook hij werd directeur van het gelijknamige modebedrijf dat uiteindelijk 180 jaar heeft bestaan – maar kocht later het landhuis uit de boedel toen Jan Meddens in 1947 overleed. Hij ging er wonen met zijn tweede vrouw en vijf kinderen, plus een inwonend echtpaar voor de huishouding. Ruimte genoeg! In zijn tijd hipten, zwommen en vlogen er veel vogels rondom het huis; de grote hobby van Jan Giesbers. Niet alleen ‘een toompje loopeenden’, maar bijvoorbeeld ook Pommerse ganzen en de vrij zeldzame zwarthalszwanen. In de tuin liepen wyandottes – die prachtige zwartwit gestreepte kippen – en dan was Giesbers ook nog een verwoed duivenhouder en hield hij in de grote tuin vooral blauwbonten en Hollandse kroppers. Jan en zijn vrouw hebben tot hun overlijden in de woning geresideerd: Jan werd 98 jaar en gaf leiding aan het familiebedrijf tot zijn 93ste. Hij staat met zijn 75 dienstjaren zelfs in het Guinness Book of Records. Een gelukkig man in een gelukkig huis.
Overigens was het deze Jan die destijds besloot tot de naam Malgré Tout – Ondanks alles. Een naam die veel aan de verbeelding overlaat, maar de uitleg is uitsluitend bestemd voor de volgende eigenaren. Het bijzondere verhaal achter deze opmerkelijke naam is dus, gelukkig, bewaard gebleven. En niet alleen dat: Jan Giesbers, en later twee van zijn dochters die in het landhuis zijn blijven wonen, begrepen goed dat ‘wat mooi is, mooi moet blijven’. Daar zullen de nieuwe eigenaren hen straks ongetwijfeld eeuwig dankbaar voor zijn. Want niet alleen de buitenkant van dit rijksmonument is qua hoofdvorm, materiaalgebruik en detaillering vrijwel identiek aan hoe het was in de tijd van ‘de eerste Jan’, ook binnen is het karakter en de oorspronkelijke grandeur behouden gebleven. Ornamentenplafonds, marmeren wanden, prachtige houten lambrisering, handgemaakte radiatorombouwen, houten deuromlijstingen, visgraatparket, paneeldeuren, granito vloeren, handgeschilderde antieke tegels en zelfs genummerde wijnvakken in de wijnkelder: liefhebbers kunnen hier hun hart ophalen. Spectaculair is de bijzondere lichtkoepel van glas-in-lood boven de centrale hal. Die zorgt voor een prachtige lichtinval. Ondanks de vele beschikbare foto’s van Malgré Tout is dit toch echt een huis om te bezoeken, erin rond te lopen, het te ervaren en te voelen. Dit schitterende landhuis met al die ruimte, de geweldige tuin op die prachtige locatie, dit rijksmonument dat zo’n fraaie familiegeschiedenis kent – dit is nu zo’n huis dat voegt.
